risicogecorrigeerde
Risicogecorrigeerde prestaties of rendementen verwijzen naar uitkomsten die zijn aangepast aan het niveau van risico waarmee ze samenhangen. Het doel is om prestaties beter met elkaar te kunnen vergelijken wanneer investeringen of portefeuilles verschillende risicoprofielen hebben. In de financiële sector wordt deze benadering vaak toegepast bij evaluatie van rendementen, portfolio-allocaties en besluitvorming over risicobeleid.
Veel gebruikte risicogecorrigeerde maatstaven zijn onder andere:
- Sharpe-ratio: het rendementoverschot ten opzichte van de risicovrije rente gedeeld door de volatiliteit (standaarddeviatie) van de
- Treynor-ratio: extra rendement boven de risicovrije rente per marktrisico (beta).
- Sortino-ratio: rendement boven de risicovrije rente gedeeld door downside-volatiliteit.
- RAROC (risk-adjusted return on capital): rendement op gecorrigeerd kapitaal, veel gebruikt in bank- en verzekeringswereld.
Een risicogecorrigeerde benadering kent beperkingen. Het resultaat hangt af van de gekozen maatstaf en de veronderstellingen