Plantennetwerken

Plantennetwerken verwijzen naar netwerken van biotische interacties waarin planten betrokken zijn. Ze ontstaan door onderlinge interacties tussen planten en door de relaties van planten met bodemorganismen en bestuivers. Een belangrijk onderdeel zijn ondergrondse netwerken via mycorrhizale schimmels die verbindingen kunnen vormen tussen meerdere plantensoorten. Via deze common mycorrhizale netwerken kunnen koolstof en nutriënten mogelijk worden uitgewisseld, afhankelijk van context en meetmethoden. Daarnaast bestaan bovengrondse netwerken die worden gevormd door gedeelde bestuivers en zaadverspreiders, en door communicatieroutes tussen planten bij stress, bijvoorbeeld via vluchtige organische verbindingen.

Structuur en analyse: in plantennetwerken worden planten of organismen als knopen (nodes) gezien en hun interacties als verbindingen (edges). Netwerkkenmerken zoals connectance, graad (degree), modulariteit en centraliteit helpen bij het begrijpen van patronen in verbindingen en identificeren welke soorten sleutelposities innemen.

Ecologische betekenis: plantennetwerken beïnvloeden de beschikbaarheid van bronnen, interspecifieke interacties en de stabiliteit en veerkracht van ecosystemen. Ze kunnen een rol spelen bij co-existentie, nutrient cycling en herstel na stooringen.

Onderzoek en toepassingen: onderzoek maakt gebruik van isotopentracing, DNA metabarcoding van schimmels en wortels, en netwerkanalyse om interacties te kwantificeren. Toepassingen bevinden zich in landbouw en agroforestry (bijvoorbeeld intercropping), bos- en natuurherstel en biodiversiteitsbehoud.