Oncologen

Oncologen zijn artsen die zich toeleggen op de diagnose, behandeling en follow-up van kanker. Ze werken vaak in multidisciplinaire teams met radiologen, chirurgen, pathologen, verpleegkundig specialisten en andere zorgprofessionals om een geïntegreerde zorg te leveren. Het vak omvat het plannen en toedienen van systeemtherapieën zoals chemotherapie, gerichte therapieën, immunotherapie en hormonale behandelingen, evenals het monitoren van bijwerkingen en het aanpassen van behandelingen op basis van respons en tolerantie. Oncologen adviseren over behandelopties, ziekteprogressie en de kwaliteit van leven van patiënten, en coördineren vaak klinische onderzoeken en deelname aan trials.

Opleiding en praktijk: medisch oncologen hebben doorgaans een artsen-diploma en een vervolgopleiding in interne geneeskunde, gevolgd door een subspecialisatie in medische oncologie. In sommige landen combineren hematologie en oncologie zich tot een gecombineerde opleiding. Onderzoek is een belangrijk onderdeel van het werk; veel oncologen doen klinisch onderzoek of dragen bij aan trials die nieuwe geneesmiddelen en behandelstrategieën evalueren.

Specialismen: binnen de oncologie bestaan diverse subspecialismen, zoals medische oncologie (systemische therapie), hematologische maligniteiten, en regionale subspecialisaties zoals thoracale oncologie, neuro-oncologie, gynaecologische oncologie en pediatrische oncologie, afhankelijk van het land. Patiënten worden meestal behandeld in universitair medische centra of gespecialiseerde kankercentra, vaak via een multidisciplinair tumorboard.

Ethische aspecten en communicatie spelen een sleutelrol: oncologen bespreken prognose, behandelkeuzes en mogelijke bijwerkingen met patiënten en naasten, en zorgen voor palliatieve zorg wanneer curatieve opties ontbreken.