Nectarbronnen

Nectarbronnen zijn bloemvormen en planten die nectar produceren en afstaan aan bestuivende dieren. Nectar is een zoete, suikerhoudende vloeistof die energie levert aan bijen, vlinders en kolibries. De beschikbaarheid van nectar beïnvloedt waar en wanneer bestuiving plaatsvindt en vormt zo een belangrijk onderdeel van voedselnetwerken.

De nectarproductie verschilt per soort en per bloem. Nectar wordt geproduceerd door nectariën in de bloem en kan in volume en suikerconcentratie variëren. Planten met nectar hebben vaak karakteristieke bloemvormen, kleursignalen en geuren die specifieke bestuivers aantrekken. De samenstelling bestaat vooral uit suikers, meestal glucose, fructose en sacharose, maar exacte verhoudingen variëren.

Ecologisch speelt nectar een centrale rol als energierijke bron die bestuivers aantrekt en zo bijdraagt aan plantvoortplanting. De beschikbaarheid van nectar kan seizoensgebonden zijn en per locatie verschillen, waardoor nectarbronnen in een gestabiliseerd voedselaanbod en pollinatordiversiteit bepalend zijn. Sommige planten leveren nectar alleen op bepaalde tijdstippen van de dag, wat overeenkomt met de activiteit van hun bestuivers.

Beheer en toepassing: in landbouw en tuinen wordt gestreefd naar een verspreiding van nectarrijke planten om bestuivers te ondersteunen en de opbrengst van gewassen te verbeteren. Het kiezen van diverse nectarbronnen met verschillende bloeitijden kan zorgen voor een doorlopende nectarstroom. Natuurbehoud en stedelijke planning houden rekening met de aanwezigheid van nectarbronnen, terwijl pesticiden en gebrek aan diversiteit de nectarbeschikbaarheid negatief kunnen beïnvloeden.