Luchtdoorlatend

Luchtdoorlatend betekent dat een materiaal of constructie lucht kan laten passeren. De term wordt in meerdere vakgebieden gebruikt, maar meestal draait het om een balans tussen ventilatie en bescherming. Een luchtdoorlatend materiaal kan wel doorlucht gebeuren terwijl het vaak geen volledige waterdichtheid garandeert. Daardoor kan luchtstroming of vocht van binnenuit naar buiten mogelijk zijn, terwijl vloeibaar water zich minder eenvoudig kan doorzetten.

In de bouw is luchtdoorlatendheid een belangrijk aspect van klimaatbeheersing en vochtregulatie. Een luchtdoorlatende maar dampopen laag laat waterdamp uit de binnenruimte ontsnappen, waardoor condensatie en schimmelvorming in koude constructies kunnen worden beperkt. Dit soort materialen wordt vaak toegepast achter een wind- en waterkering, zodat de constructie droog blijft terwijl vocht zich naar buiten kan bewegen. Het juiste evenwicht tussen luchtdoorlatendheid, waterdichtheid en isolatie draagt bij aan een comfortabel en energiezuinig binnenklimaat.

In de textiel- en kledingsector verwijst luchtdoorlatendheid naar de mate waarin een stof lucht kan doorlaten. Luchtdoorlatende stoffen verbeteren draagcomfort door overtollige warmte en vocht sneller naar buiten te laten ontsnappen. Dit gaat vaak ten koste van waterdichtheid, aangezien ademende materialen vocht als vapor doorlaten in plaats van als vloeistof tegen te houden. Fabrieken gebruiken verschillende constructies, zoals open weefsels of microporiën, om zowel ventilatie als bescherming te bieden.

Meetpunten en normen variëren per sector. In bouwcontext verwijst het naar weerstand tegen luchtinfiltratie en samenhang met dampdiffusie, terwijl textile testen vaak specifieke luchtdoorlaatbaarheid maten aangeven. Luchtdoorlatendheid is daarmee een sleutelkenmerk bij het ontwerpen van comfortabele, duurzame materialen en ruimten.