Levenscyclusimpact

Levenscyclusimpact is de milieubelasting die gepaard gaat met een product of dienst gedurende zijn hele levenscyclus, van winning van grondstoffen tot aan productie, gebruik en end-of-life. Het beschrijft de effecten op klimaat, hulpbronnen en ecosystemen over alle fasen en processen die betrokken zijn bij het product of de dienst.

In de praktijk wordt levenscyclusimpact doorgaans beoordeeld met een levenscyclusanalyse (LCA). Een LCA doorloopt doorgaans vier fasen: doel en reikwijdte, inventaris (LCI), impact assessment (LCIA) en interpretatie. Hierbij worden inputs en outputs van alle fasen verzameld en vertaald naar milieueffecten zodat mogelijke verbeterpunten kunnen worden geïdentificeerd.

De belangrijkste impactcategorieën omvatten klimaatverandering (CO2-equivalenten), verzuring, eutrofiëring, fotochemische smog, uitputting van hulpbronnen en toxiciteit voor mens en milieu. Verschillende methoden, zoals ReCiPe en CML, zetten de inventaris om in indicatoren die met elkaar vergeleken kunnen worden, vaak in eenheden zoals ekv CO2, ekv POCP, of eco-indicatoren.

Hoewel LCA een gestructureerde en transparante aanpak biedt, kent levenscyclusimpact onzekerheden door gegevenskwaliteit, grenzen van het systeem en toewijzingskeuzes bij multifunctionele producten. Dergelijke factoren vereisen zorgvuldige toelichting en senzitorische scenario-analyses.

Toepassingen van levenscyclusimpact omvatten productontwerp, leverancierskeuze, beleidsvorming en marketing. Een goede analyse helpt hotspots te identificeren en milieuprestaties te verbeteren door ontwerpkeuzes, materiaalkeuzes en end-of-life-strategieën te evalueren.