Kostenondersteuning

Kostenondersteuning is een verzamelnaam voor maatregelen die bedoeld zijn om de kosten van essentiële goederen en diensten te verlagen voor personen of huishoudens. Het doel is financiële drempels te verlagen en de toegang tot noodzakelijke zorg, wonen, onderwijs en vervoer te verbeteren, vooral voor kwetsbare groepen. Kostenondersteuning kan bestaan uit subsidies, vergoedingen, belastingkredieten, vouchers of directe uitkeringen en kan zowel gericht (op basis van inkomen, leeftijd, handicap of gezinssamenstelling) als universeler zijn.

De mate en vorm van steun verschillen per land en beleidscontext. Veelvoorkomende domeinen zijn zorgkosten, huur of woninglasten, energierekeningen, kinderopvang en studiekosten. Sommige regelingen zijn inkomensafhankelijk, anderen zijn universeel of afhankelijk van specifieke uitgaven. Doelgroepen kunnen ouderen, gezinnen met lage inkomsten, mensen met een beperking of inwoners in bepaalde regio’s zijn.

Administratie en toekenning gebeuren meestal via overheid of sociale zekerheidsinstellingen, op basis van wetgeving en begrotingen. Criteria voor toelating kunnen bestaan uit woonsituatie, inkomsten- of vermogensgrens, leeftijd, arbeidsstatus of aansprakelijkheid voor de betreffende uitgave. Voor een aanvraag zijn vaak documenten nodig zoals inkomensverklaringen, identiteitsbewijs en bewijs van woonplaats.

Het proces omvat vaak een aanvraag bij een digitaal portaal, periodiciteit van toekenning en de mogelijkheid tot herziening bij veranderingen in de situatie. Effecten worden gemeten aan de hand van toegenomen betaalbaarheid, vermindering van schulden en deelname aan noodzakelijke voorzieningen. Kritiek kan betrekking hebben op complexiteit, uitvoeringskosten en de mogelijkheid van onder- of overtoevoer.

Zie ook: subsidies, belastingkredieten, sociale zekerheid, inkomensondersteuning.