identiteitsbewijs

Een identiteitsbewijs is een officieel document waarmee iemand zijn of haar identiteit kan aantonen. Het wordt uitgegeven door de overheid en dient als erkend middel om iemands naam, geboortedatum en nationaliteit te verifiëren. Het identiteitsbewijs is doorgaans nodig bij officiële transacties, reizen en interacties met overheidsinstanties, en kan in veel gevallen ook als identificatie gelden in het dagelijkse leven.

In de meeste landen in de Benelux en daarbuiten zijn de belangrijkste vormen van identiteitsbewijs een identiteitskaart (ID-kaart), een paspoort en een rijbewijs. De ID-kaart is meestal een plastic kaart met persoonsgegevens, uitgegeven door de gemeente; het paspoort is een reisdocument uitgegeven door de nationale overheid; het rijbewijs fungeert in veel situaties als alternatief identificatiemiddel binnen het land en soms in de EU voor reizen, maar minder onafhankelijk voor internationale identiteitscontrole buiten de EU.

Een identiteitsbewijs bevat doorgaans gegevens zoals naam, geboortedatum, geslacht, nationaliteit, een foto, handtekening en een uniek documentnummer. Veel kaarten bevatten ook een elektronische chip met extra informatie voor verificatie en beveiliging. De exacte vorm en geldigheidsduur verschillen per land; kaarten verlopen meestal na enkele jaren en moeten vernieuwd worden.

Juridisch gezien moet men meestal in staat zijn om zich op verzoek te kunnen identificeren bij bevoegde autoriteiten. Bij verlies of diefstal moet het identiteitsbewijs zo snel mogelijk worden vervangen, vaak via de betreffende gemeente of via de ambassade in het buitenland. Privacyregels beschermen de verwerking van de persoonsgegevens op identiteitsdocumenten.