kinderopvang

Kinderopvang is de verzamelnaam voor opvang en vroeg onderwijs voor jonge kinderen buiten het eigen gezin. Het doel is kinderen een veilige en stimulerende omgeving te bieden en ouders te ondersteunen bij werk, studie of andere verplichtingen. In de praktijk betreft het meestal kinderen van 0 tot 12 jaar, afhankelijk van de aanbieder.

De belangrijkste vormen zijn: kinderdagverblijf (opvang voor jonge kinderen, meestal 0 tot 4 jaar); buitenschoolse opvang (BSO) voor schoolgaande kinderen na schooltijd en in vakanties; gastouderopvang waarbij geregistreerde gastouders kinderen in hun eigen huis opvangen; peuterspeelzaal en peuteropvang, gericht op spelenderwijs leren en voorbereiding op de basisschool.

Kinderopvang in Nederland staat onder toezicht en regie van de overheid en gemeenten. De opvang moet voldoen aan wettelijke normen op het gebied van veiligheid, pedagogiek en verhoudingen tussen volwassenen en kinderen. Inspecties en toezicht worden uitgevoerd door toezichthouders zoals de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en door gemeenten. Veel aanbieders werken met een pedagogisch beleidsplan en zorgen voor bekwaam personeel.

Financiering vindt plaats via directe betalingen door ouders en vaak via overheidssteun. Ouders kunnen de kosten verlagen met de kinderopvangtoeslag van de Belastingdienst, afhankelijk van inkomen en gezinssamenstelling. Gemeenten kunnen daarnaast lokale regelingen hebben. Toegang tot opvang is afhankelijk van lokale beschikbaarheid en inschrijving bij een aanbieder, waarbij wachttijden in drukke regio’s een rol kunnen spelen.