Koolstofarm

Koolstofarm is een term die wordt gebruikt om activiteiten, producten of levensstijlen aan te duiden die relatief weinig koolstofdioxide (CO2) of andere broeikasgassen veroorzaken in vergelijking met gangbare alternatieven. Het begrip wordt toegepast in beleid, bedrijfsvoering en consumentenadvies om decarbonisatie te beschrijven en bij te dragen aan klimaatdoelstellingen zoals die van het Parijsakkoord en nationale emissiereducties.

Emissies worden meestal berekend volgens een koolstofvoetafdruk of levenscyclusanalyse (LCA) en uitgedrukt in CO2-equivalenten (CO2e). Certificeringen en labels kunnen aangeven dat een product koolstofarm is, maar de criteria verschillen per land, sector en label. Het meten van koolstofarmznift vereist vaak rekening houden met directe en indirecte emissies gedurende de gehele levenscyclus van een product of dienst.

Koolstofarme oplossingen bestrijken diverse sectoren. Voor energie betekent dit onder meer het gebruik van hernieuwbare energie, elektrificatie van vervoer en warmtetoevoer via warmtepompen of lage-CO2-heimgebonden systemen. In de industrie gaat het om decarbonisatie van productieprocessen, mogelijk met groene waterstof, CCS (carbon capture and storage) of andere koolstofarme technieken. Bouw en producten kunnen koolstofarme materialen en efficiëntere systemen toepassen, zoals energiebesparing, betere isolatie en circulaire ontwerpprincipes.

Uitdagingen voor koolstofarme transitie zijn onder meer hogere initiële kosten, de behoefte aan infrastructuur en opslag, intermittentie van hernieuwbare energie en de noodzaak van samenhangende beleidskaders en heldere certificering om consumentenvertrouwen te versterken.