Parijsakkoord

Parijsakkoord is een wereldwijd klimaatverdrag onder de Verenigde Naties (UNFCCC). Het werd op 12 december 2015 aangenomen tijdens de klimaatconferentie COP21 in Parijs en trad op 4 november 2016 in werking nadat voldoende partijen het verdrag hadden geratificeerd. Het verdrag geldt voor bijna alle landen en vormt de opvolger van het Kyoto-protocol.

De belangrijkste doelstelling is om de opwarming van de aarde te beperken. Het Paris Agreement streeft naar een globale temperatuurstijging ruim onder 2 graden Celsius ten opzichte van het pre-industriële tijdperk en naar inspanningen om de stijging tot 1,5 graden Celsius te beperken. Een langetermijndoel is het bereiken van een balans tussen aanvoer en verwijdering van broeikasgassen in de tweede helft van deze eeuw. Het verdrag vereist geen bindende emissiereductie voor elk land, maar werkt met nationale plannen: de zogenoemde nationally determined contributions (NDCs). Landen stellen zelf hun maatregelen en tijdlijnen vast en moeten deze bijwerken met toenemende ambitie.

Verder bevat het verdrag een transparantie- en rapportagekader zodat landen kunnen laten zien wat ze doen en hoe effectief het is. Tevens is er een cyclische herziening: elke vijf jaar vindt een zogenoemde global stocktake plaats om collectief de vooruitgang te evalueren en de inspanningen aan te scherpen. Het verdrag erkent ook de behoeften van adapatie, veerkracht en verlies en schade, en het verschaffen van financiële steun aan ontwikkelingslanden. Het Paris Agreement kent geen strafrechtelijke sancties, maar stelt wel verplichtingen tot rapportage, beoordeling en solidariteit tussen partijen.