Kabelkoppeling

Kabelkoppeling is een verzamelnaam voor een apparaat of onderdeel dat twee kabels met elkaar verbindt, zodat een continue elektrische-, signaal- of datapassage ontstaat. Kabelkoppelingen worden toegepast in tal van sectoren, waaronder elektrotechniek, telecommunicatie, automotive en industriële automatisering. Ze omvatten eenvoudige koppelstukken, adapters en voegstukken die zorgen voor een betrouwbare verbinding bij verschillende kabeltypes en omgevingen.

Er bestaan verschillende typen kabelkoppelingen, afhankelijk van het kabeltype. Voor elektrische en coaxiale cabling zijn inline-verbinders en contactkoppelingen gebruikelijk, vaak met krim- of soldeertechnieken. Voor glasvezelverbindingen worden connectors zoals LC, SC en ST gebruikt, en kunnen splices worden toegepast om vezels aan elkaar te verbinden. Daarnaast zijn er adapters en verlengers die twee verschillende kabelsystemen compatibel maken.

Belangrijke ontwerpkenmerken zijn impedantie-afstemming, contactweerstand, insertieverlies en return loss, en afscherming tegen elektromagnetische interferentie. Bij buitengebruik spelen IP-classificaties en weersbestendigheid een rol. De maximale spanning en stroom, temperatuurbereik, en het aantal matingcycli (duurzaamheid) zijn eveneens bepalend. Voor glasvezel is stofvrij werken en correcte uitlijning essentieel.

Installatie vereist zorgvuldige hantering van de connectoren, juiste polariteit en het volgen van de specificaties voor krim- of soldeerverbindingen of schroevingsverbindingen. Regelmatig inspecteren, schoonmaken en beschermen tegen vocht of corrosie verlengt de levensduur. Kabelkoppelingen worden vaak toegepast in schakelkasten, netwerkinfrastructuur, automotive systemen en industriële installaties.