Indexcertificaten

Indexcertificaten zijn een soort gestructureerd financieel product uitgegeven door banken of andere financiële instellingen, bedoeld om beleggers blootstelling te geven aan de bewegingen van een of meerdere aandelenindexen. Voorbeelden van onderliggende indexen zijn gerenommeerde aandelenindexen zoals Euro Stoxx 50, S&P 500 of de AEX. Het product biedt geen directe eigendom van de aandelen in de index, maar volgt doorgaans de ontwikkeling van de index over een afgesproken termijn.

Structuur en kenmerken: een indexcertificaat heeft meestal een onderliggende index, een participatiegraad (het deel van de indexrendement dat aan de belegger wordt uitgekeerd) en vaak een bovengrens (cap) of andere kenmerken zoals barrières. De eindwaarde van het certificaat hangt af van de stand van de index op de einddatum en van de specifieke termijnen van het product. Er bestaan zowel niet-kapitaalsbeschermde varianten als kapitaalbeschermde certificaten, waarbij de oorspronkelijke inleg deels tot volledig behouden kan blijven, afhankelijk van de structuur en voorwaarden. Sommige certificaten keren periodieke coupons uit; anderen leveren uitsluitend het verschil bij eindafrekening.

Rendement en risico's: het rendement is afhankelijk van de indexbeweging en kan hoger of lager uitvallen dan directe aandelenbeleggingen. Kosten en structurele kenmerken kunnen het potentieel beperken. Belangrijke risico's zijn kredietrisico van de uitgever, liquiditeitsrisico, tracking error ten opzichte van de onderliggende index en gebrek aan dividend- en stemrecht: beleggers ontvangen doorgaans geen directe aandelenrechten of dividenden.

Markttoepassing: indexcertificaten komen veel voor in Europa en worden zowel beursgenoteerd als OTC verhandeld. Hun beschikbaarheid, liquiditeit en kosten variëren per uitgever en producttype, waardoor vergelijking voorafgaand aan aankoop nuttig is.