Gezichtsdruk

Gezichtsdruk is de druk die op het gezicht wordt uitgeoefend door externe voorwerpen of door de mechanische respons van gezichtsweefsels. De term wordt in diverse vakgebieden gebruikt, waaronder geneeskunde, ergonomie, sport en engineering, om de verdeling en intensiteit van contactdruk op het gezicht te beschrijven.

Toepassingsgebieden en oorzaken

Gezichtsdruk ontstaat bij het dragen van medische apparaten zoals CPAP- of zuurstoftoepassingsmaskers, gezichtsmaskers voor anesthesie, beschermende helmen en gezichtsbeschermers, evenals bij prosthetische of orthodontische apparaten. Ook sportkleding en veiligheidsuitrusting kunnen lokale druk op delen van het gezicht veroorzaken. De exacte drukverdeling hangt af van pasvorm, materiaalkeuze, het type apparaat en de gezichtsvorm van de gebruiker.

Meting en evaluatie

Gezichtsdruk kan worden gemeten met druksensoren of drukplaten die de contactdruk over verschillende zones van het gezicht registreren. Resultaten worden vaak uitgedrukt in kilopascal (kPa) of Newton per vierkante centimeter en helpen bij het identificeren van hoge drukpunten en ongelijkmatige drukverdeling. Ook computerondersteunde modellering kan worden gebruikt om drukverdeling te simuleren en ontwerpen te optimaliseren.

Gezondheid en ontwerp

Langdurige of herhaalde hoge gezichtsdruk kan leiden tot huidirritatie, doorliggers, hoofdpijn of verminderde draagcomfort en naleving van het gebruiksapparaat. Ontwerpers streven naar betere pasvorm, demping, deformeerbare materialen en verstelbare bevestigingen om drukpunten te verminderen en comfort te verhogen. In de tandheelkunde kan gezichtsdruk ook verwijzen naar krachten die op zachte weefsels van het gezicht inwerken door mond- en kaakapparaten, hetgeen nauwlettend wordt gemonitord om weefselschade te voorkomen.

---