Getuigenverhoor

Getuigenverhoor is een formele procedure in Nederlandse civiele en strafrechtelijke zaken waarbij een getuige onder ede of belofte de feiten verklaart die relevant zijn voor de zaak. Het doel is betrouwbare informatie te verzamelen zodat de rechter een gefundeerde beslissing kan nemen over wat er is gebeurd en wie betrokken is.

Procedure: De getuige wordt opgeroepen door de rechtbank en kan verplicht verschijnen. Voor het verhoor legt de getuige een eed of belofte af. De vragen worden doorgaans gesteld door de advocaat van de partij die de getuige heeft opgeroepen; daarna mag de andere partij doorvragen. De rechter kan eigen vragen stellen om onduidelijkheden op te helderen. Het verhoor wordt vastgelegd in het procesdossier, doorgaans in aantekeningen van de griffier of in een verhoorverslag; tegenwoordig kan ook een videoverhoor plaatsvinden.

Reikwijdte en betrouwbaarheid: Getuigenverklaringen vormen een deel van het bewijsmateriaal. Ze worden getoetst aan de hand van andere feiten en bewijsmiddelen en kunnen onderling inconsistent zijn. De rechter weegt de verklaringen af en bepaalt welke waarde ze hebben in de beslissing. Getuigen kunnen in veel zaken het woord tegen elkaar hebben, en de procedure biedt gelegenheid tot kruisverhoor.

Bescherming en bijzondere regels: Bij minderjarige of kwetsbare getuigen kunnen speciale beschermende maatregelen gelden, zoals ondersteuning tijdens het verhoor of beperking van bepaalde vragen. Ook zijn er regels om druk en intimidatie te voorkomen. Getuigen zijn verplicht de waarheid te spreken; onjuistheden kunnen strafbaar zijn.