Geoxideerde

Geoxideerde is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat verwijst naar een stof die een oxidatiereactie heeft ondergaan. Oxidatie is een chemisch proces waarbij een atoom of molecuul elektronen verliest of een hogere oxidatietoestand inneemt, meestal gepaard gaand met de toevoeging van zuurstof of het verlies van waterstof. Het begrip komt voor in chemie, materialenwetenschap en biologie.

Veelvoorkomende voorbeelden zijn metalen die corroderen: ijzer oxideert tot ijzeroxide en water, wat roest wordt genoemd. Koper kan geoxideerd raken tot koperoxide of patina. Aluminium vormt snel een dun oxide laagje dat bescherming biedt. Bij organische stoffen kan oxidatie leiden tot veranderingen in functionele groepen, zoals alcoholen, carbonylverbindingen of carboxylzuren, afhankelijk van de oxidator en de omstandigheden.

Oxidatie heeft ook praktische consequenties. In constructiematerialen kan een geoxideerde laag corrosie of verzwakking veroorzaken; in voedingsmiddelen leidt oxidatie vaak tot smaak- en kwaliteitsverlies. Preventie omvat beperking van blootstelling aan zuurstof en vocht, gebruik van coatings of passivering, en het toepassen van antioxidanten of inertie voor opslag.

Geoxideerde stoffen blijven onderwerp van studie in onder meer chemie, metallurgie en geologie, waar de oxidatie- en redoxtoestanden van moleculen en mineralen bepalend zijn voor hun eigenschappen en gedrag.