Foerageergebieden

Foerageergebieden zijn geografische ruimten waar dieren voedsel zoeken en consumeren. De term wordt in de ecologie gebruikt om de plaatsen aan te duiden die een dier of populatie gedurende een bepaalde periode als bron van voeding benut. Foerageergebieden kunnen op land of in het water liggen, en ze kunnen overlappen met, maar ook verschillen van het home range of territoria. De omvang en samenstelling hangen af van soort, seizoen, voedselbeschikbaarheid en ruimtelijke structuur van het landschap.

Kenmerken van foerageergebieden variëren sterk per soort en periode. De grootte kan afhangen van energiebehoefte en de verdeling van voedselbronnen; ze kunnen tijdelijk zijn, bijvoorbeeld seizoensgebonden, of continu aanwezig maar veranderlijk in samenstelling. Dieren kunnen meerdere foerageergebieden gebruiken en tussen deze gebieden pendelen of migreren. Invloeden zoals menselijke activiteit, klimaatverandering en verstoring kunnen de locatie en effectiviteit van foerageergebieden beïnvloeden.

Toepassing en beheer van kennis over foerageergebieden is van belang voor natuurbehoud en ruimtelijke planning. Ze worden in kaart gebracht met gps- en satelliettracking, veldobservaties en analyses van voedselpatronen. In beleid en beheer kunnen foerageergebieden worden meegenomen bij bescherming van habitats, visserijregels en landgebruik, om zo voedselzekerheid voor populaties te waarborgen en ecosystemen in balans te houden. Foerageergebieden gelden voor verschillende groepen, waaronder zeevogels, zeezoogdieren en landzoogdieren, en kunnen onderling overlappen of elkaar beïnvloeden.