Dierenharen

Dierenharen verwijst naar de haren die voorkomen bij dieren, met name zoogdieren. Haren bestaan uit keratine en groeien uit haarfollikels in de huid. Bij veel diersoorten bestaan haren uit een ondervacht (onderkoating) die isolatie biedt en een bovenvacht of dwarsvacht die minder gevoelig is voor water en bescherming biedt. Er zijn verschillende typen haren binnen één dier: lange bovenvacht, korte ondervacht en gevoelige snorharen die als zintuig fungeren.

Functie en variatie: de ondervacht levert warmte-isolatie en houdt vocht buiten, terwijl de bovenvacht vaak een waterafstotende functie heeft en camouflage of uiterlijk bepaalt. Snorharen (whiskers) functioneren als hulpmiddel bij het waarnemen van de omgeving. Veel dieren wisselen hun vacht periodiek in een molting; sommige soorten hebben een seizoensgebonden patroon, terwijl anderen het hele jaar door haren verliezen en vervangen.

Huisdieren en menselijk verkeer: dierenharen komen veel voor in huishoudens met katten, honden, konijnen en andere huisdieren. Het verlies van haren kan seizoensgebonden zijn of variëren door gezondheid, voeding en stress. Allergieën bij mensen hangen meestal samen met huidschilfers en speeksel van dieren, en aan haren kunnen allergenen hechten; haren zelf bevatten doorgaans minder allergenen, maar dragen ze wel over.

Beheer en hygiëne: regelmatig borstelen of kammen van huisdieren kan vachtverlies en losse haren verminderen. Stofzuigen met een HEPA-filter, wasbare textielproducten en vochtige reiniging helpen om haren en stof te verminderen. In bredere context hebben dierenharen ook historische betekenis in textielproducenten en ambachtelijke toepassingen; tegenwoordig worden synthetische materialen vaker gebruikt, maar dierlijke haren blijven in sommige producten voorkomen.