Debietmeters

Debietmeters, ook wel flowmeters genoemd, zijn meetinstrumenten die de snelheid meten waarmee een vloeistof of gas door een leiding stroomt. Ze leveren meestal de actuele debietwaarde (Q) en kunnen daarbij ook totalisatie van verbruik over tijd geven. Sommige modellen registreren bovendien aanvullende parameters zoals temperatuur en vloeistofdichtheid.

Er bestaan verschillende meetprincipes en constructies. De belangrijkste categorieën zijn: differentiële-drukmeters zoals orifice-plates, Venturi- en flownozzles die afleiden watervolume uit de drukval; positieve verdringingsmeters die per cycli een vast volume verplaatsen; turbine- en schoepenradmeters met een rotorwiers die afhankelijk van het debiet roteert; Coriolismeters die massadebiet meten via de buisdeflectie in een draaiende of trillende buis; ultrasone meters die gebruikmaken van transitietijd of Doppler-effect; elektromagnetische meters die bij geleide vloeistoffen het magnetische signaal meten; en thermische meters die massadebiet afleiden uit warmteoverdracht. Voor zowel vloeistoffen als gassen komen deze typen in verschillende combinaties voor, met ultrasone en Coriolis meters die veelvuldig voorkomen voor diverse toepassingen.

Toepassingen omvatten drinkwater en afvalwater, chemische en petrochemische processen, olie en gas, voedsel en drank, en koel- en verwarmingssystemen in de industrie. Debietmeters leveren zowel volumestroom als massadebiet (afhankelijk van type) en kunnen totalisatie, dichtheid of temperatuurgegevens meeleveren.

Belangrijke specificaties zijn nauwkeurigheid, herhaalbaarheid en turndown, die per type kunnen variëren. Installatieoverwegingen omvatten buisdiameter en rechte buis vóór en ná de meter, vloeistofeigenschappen, temperatuur en druk, materiaalcompatibiliteit en calibratie/traceerbaarheid. Correcte selectie en installatie zijn cruciaal voor betrouwbare metingen.