Changemanagementmodellen

Changemanagementmodellen zijn raamwerken die organisaties helpen verandering te plannen, uit te voeren en te borgen. Ze bieden structuur voor leiderschap, communicatie, betrokkenheid van belanghebbenden en evaluatie van voortgang, en helpen bij het afstemmen van mensen, processen en systemen op een nieuw doel.

Populaire modellen zijn onder meer: Kotter’s achtstappenmodel, dat stap voor stap richting geeft aan een grootschalige verandering met aandacht voor urgentie, een coalitie, een duidelijke visie en het verankeren van vernieuwingen in de cultuur; Lewins driefasen-model (ontdooien, veranderen, opnieuw bevriezen), dat nadruk legt op het onderscheiden van bereidheid, implementatie en stabilisatie; het ADKAR-model van Prosci, dat zich richt op individuele verandering met de fasen bewustwording, verlangen, kennis, bekwaamheid en versterking; en het McKinsey 7-S-model, dat zeven onderling verbonden elementen (strategie, structuur, systemen, gedeelde waarden, vaardigheden, stijl en personeel) op elkaar afstemt. Daarnaast wordt Bridges’ Transition Model veelvuldig toegepast, waarin de overgang van eindes en onzekerheid via een neutrale zone naar een nieuw begin centraal staat.

Toepassing en afweging: geen enkel model is universeel geschikt. De effectiviteit hangt af van factoren als organisatietype, cultuur, schaal en urgentie. Vaak werkt een combinatie van modellen het best, aangevuld met sterke communicatie, betrokkenheid van leiderschap en aandacht voor borging in processen en cultuur. Kritisch blijft dat modellen richtingen bieden, maar geen garantie zijn voor succes; cultuur en menselijk gedrag spelen een doorslaggevende rol. Zie ook organisatieontwikkeling en verandermanagement.