Cadmiumhoudende

Cadmiumhoudende is een term uit het Nederlands die aangeeft dat een stof of product cadmium bevat. Cadmium (Cd) is een zwaar metaal met een relatief lage smelttemperatuur en een hoog toxiciteitsprofiel voor mens en milieu. Door de mogelijke gezondheidsschade bij langdurige blootstelling wordt in regelgeving vaak gewezen op de aanwezigheid van cadmium. De aanduiding cadmiumhoudend maakt het voor leveranciers, fabrikanten en toezichthouders duidelijk dat cadmium betrokken is bij het product.

Voorbeelden van cadmiumhoudende materialen zijn onder meer nikkel-cadmium (NiCd) batterijen, cadmiumzout- en cadmiumsulfide pigmenten die geel- of oranjekleur geven, cadmiumhoudende stabilisatoren in sommige pvc-plastics, en bepaalde legerings- of halfgeleidercomponenten. In de praktijk kan ook cadmium voorkomen in speciale optische, elektronische of zonneceltoepassingen (zoals CdTe-gebonden technologie).

Gezondheid en milieu: cadmium kan via inhalatie, inname of huidcontact binnendringen en heeft de neiging zich op te bouwen in nieren en botten. Langdurige blootstelling kan leiden tot nierbeschadiging, botontkalking en mogelijk kanker. Cadmiumhoudende materialen vereisen zorgvuldige hantering, opslag en recyclage. Milieuaspecten omvatten persistente verontreiniging en toxiciteit voor waterorganismen.

Regelgeving en beheer: in vele rechtsgebieden zijn cadmium en cadmiumverbindingen streng gereguleerd. In de Europese Unie beperken regels zoals RoHS het cadmiumgehalte in elektrische en elektronische apparatuur tot 100 ppm (0,01% in de toepassing). REACH-regels vereisen toezicht, labeling en, waar van toepassing, beperking of vervanging van cadmiumhoudende materialen. Bij afval en recycling dienen cadmiumhoudende producten als gevaarlijk afval te worden behandeld en zo veel mogelijk te worden teruggewonnen.