Bijafwerkingsprocessen

Bijafwerkingsprocessen zijn nabewerkingen die na de hoofdproductie plaatsvinden om de oppervlakte van een product te verbeteren en aan functionele of esthetische eisen te laten voldoen. Ze richten zich op het verwijderen van burrs en onregelmatigheden, het verbeteren van oppervlaktegladheid en corrosie- en slijtagebestendigheid, en het bevorderen van de hechting van coatings. De processen worden doorgaans onderverdeeld in mechanische, chemische/electrochemische en coating-gerelateerde methoden.

Mechanische bijafwerking omvat onder meer deburren, slijpen, schuren, polijsten en borstelen. Daarnaast worden vibro- en trommelfinishing en kogelstralen (shot peening) toegepast om de oppervlaktestructuur en mechanische eigenschappen te beïnvloeden. De keuze hangt af van materiaal, gewenste oppervlakteruwheid en functionele eisen zoals afdichtingen, passing en weerstand tegen slijtage.

Chemische en elektrochemische afwerkingen omvatten ontvetten, chemisch polijsten, anodiseren (voor aluminium), passiveren (voor roestvast staal), galvaniseren en elektrolytisch polijsten. Daarnaast horen coatingprocessen zoals spuitlakken en poedercoating bij finishwerk om corrosie- en slijtagebestendigheid te verbeteren en het uiterlijk te bepalen.

Proceskeuze wordt bepaald door materiaaleigenschappen, gewenste oppervlaktekwaliteit (Ra-waarde), toleranties en milieu- en kostenaspecten. Ook de compatibiliteit met opeenvolgende bewerkingen speelt een rol, bijvoorbeeld wanneer een coating volgt op de finishingstap.

Kwaliteitscontrole omvat visuele inspectie en meetmethoden zoals oppervlakte-ruwheidsmetingen (Ra), evenals evaluatie van hechting en corrosieprestaties. Naleving van normen en specificaties wordt gewaarborgd door procescontrole en inspecties tijdens en na de finishing.