Beelddocumenten

Beelddocumenten zijn documenten waarvan de voornaamste informatie via beelden wordt weergegeven. Ze bestaan uit visuele bestanden of voorwerpen zoals foto’s, tekeningen, kaarten, diagrammen, grafieken, schermopnames en scans van analoge materialen. Beelddocumenten komen zowel in fysieke vorm voor (bijvoorbeeld fotonegatieven of kaarten) als in digitale vorm (zoals digitale foto’s, scans en GIF- of PNG-bestanden).

Beelden vormen vaak zelfstandige bronnen van informatie en kunnen feiten, interpretaties en context overbrengen die niet uitsluitend uit tekst blijken. Ze worden veel gebruikt in onderzoekswerk, onderwijs, journalistiek en administratie. Naast de visuele inhoud spelen ook compositie, kleur, schaal en de wijze van labeling een rol bij het begrip en de interpretatie van de informatie. Voor begrip en vindbaarheid worden beelddocumenten doorgaans vergezeld van metadata, zoals beschrijvingen, onderwerpen, dragers en herkomst.

Types en voorbeelden omvatten onder meer fotografische werken (enkel- en meervoudige beelden, negatieven en scans), kaarten en plattegronden, diagrammen en grafieken, schilderijen en tekeningen, filmframes en schermopnames, en gedigitaliseerde documenten. Digitale beelden kunnen worden doorzocht met OCR voor tekst in afbeeldingen, herkenningstechnieken voor objecten of metadata-gestuurde zoekmogelijkheden.

Beheer en behoud vereisen aangepaste praktijken, zoals metadata-standaarden (bijv. Dublin Core, IPTC, EXIF) en behoudsmodellen (bitrotpreventie, migratie van traditionele formaten, PDF/A of TIFF voor lange termijn). Auteursrechten en verdragsregels bepalen wat wel of niet mag worden gebruikt of gedeeld. Beelddocumenten vullen vaak tekstuele documenten aan en zijn essentieel voor een volledig beeld van historische, sociale en culturele informatie.