Albumineinfusies

Albumineinfusies zijn intraveneuze infusen van albumine, meestal humaan serumalbumine. Het doel is het vergroten van het intravasculaire volume en het behoud van colloïd‑osmotsiche druk, waardoor vocht uit het interstitium teruggetrokken wordt in de bloedvaten.

Beschikbare concentraties zijn doorgaans 5% en 25%. 5% albumine wordt vooral gebruikt voor volume-expansie bij acute hypovolemie, terwijl 25% als hyperoncotische oplossing ingezet wordt om interstitiële vochtmobilisatie te bevorderen, bijvoorbeeld na paracentesis bij levercirrose.

Indicaties: volume-expansie bij bloedverlies of vochtverlies; resuscitatie bij bepaalde vormen van kritieke toestand; brandwonden met hoog vochtverlies; levercirrose met ascites na grote-volume paracentesis om circulatoire dysfunction te voorkomen; nefrotisch syndroom met refractaire edema; en tijdens plasma-uitwisseling.

Toediening en dosering: infuus via veneuze toegang. De dosering hangt af van de klinische toestand. 5% albumine wordt vaak in grotere volumes gegeven (bijv. 500–1000 ml), 25% in kleinere volumes (bijv. 50–100 ml) om volume aan te vullen of vocht terug te trekken; bij paracentesis wordt meestal 6–8 g albumine per liter verwijderd.

Veiligheid en overwegingen: risico’s zijn onder meer volume-overbelasting, allergische reacties en zeldzame transfusiereacties. Contra‑indicaties omvatten ernstige hartfalen met volume-overbelasting en bekende albumine-allergie. Infectierisico is laag door screening van plasma-donors.

Overwegingen: albumineinfusies zijn duurder dan crystalloïde oplossingen en worden beperkt toegepast in specifieke klinische situaties; richtlijnen adviseren afweging op basis van hemodynamiek en nierfunctie.