Aangesproken

Aangesproken is het voltooid deelwoord van het Nederlandse werkwoord aanspreken. Het kan dienen als passieve vorm (er werd iemand aangesproken) en als bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft wie de boodschap ontvangt of waaraan de communicatie is gericht (de aangesproken doelgroep, de aangesproken partijen). De kernbetekenis is iemand rechtstreeks aanspreken of benaderen.

In de meest voorkomende zinsbouw betekent het dus iemand direct tot gesprek spreken of benaderen. Voorbeelden: “Tijdens de vergadering werd hij aangesproken door de voorzitter.” In dit soort zinnen verwijst het naar degene die het gesprek heeft gevoerd of wordt aangesproken. Als bijvoeglijk naamwoord benadrukt het wie de doelgroep of partij van de communicatie is, bijvoorbeeld “de aangesproken doelgroep” of “de aangesproken partijen.”

Een tweede betekenis van aanspreken ligt in de uitdrukking 'iemand op iets aanspreken', wat betekent iemand berispen of wijzen op een fout of tekortkoming. Voorbeeld: “De supervisor sprak de werknemer aan op ongeoorloofd verlof.” In die context heeft aangesproken een contrast met de neutrale communicatie die gericht is op praten of aanspreken.

Etimologisch gezien is aangesproken afgeleid van het werkwoord aanspreken met het voorvoegsel aan-; het past zich aan als adjectief in verschillende grammaticale nummers en geslachten. In formele of juridische teksten kan men spreken van “aangesproken partijen” of “de aangesproken personen” om aan te geven dat zij degene zijn die in een communication, oproep of procedure worden genoemd of aangesproken.