AMLregels

AMLregels zijn wetten en voorschriften die gericht zijn op het voorkomen van witwassen van geld en de financiering van terrorisme. Ze gelden in de Europese Unie en in Nederland voor financiële instellingen en voor andere sectoren waar geldstromen voorkomen, zoals advocaten, notarissen, makelaars in onroerend goed en handel in waardevolle goederen. Het doel is om ongebruikelijke transacties te voorkomen, te detecteren en te melden aan de bevoegde autoriteit.

De kern van de AMLregels is een risicogebaseerde aanpak. Organisaties moeten klanten identificeren en controleren bij het aangaan van een relatie (KYC, know your customer) en gedurende de relatie. Dit omvat vaststelling van identiteit, herkomst van middelen en uiteindelijk belanghebbenden. Voor hogere risicocategorieën is enhanced due diligence vereist. Transacties worden voortdurend gemonitord en gemeld wanneer er signalen van verdacht gedrag zijn. Ook bewaartermijnen en documentatie van het beleid zijn verplicht.

Belangrijke verplichtingen zijn onder meer de meldingsplicht van verdachte transacties aan de FIU of de relevante autoriteit, en toezicht op sancties en naleving van maatregelen tegen illegale activiteiten. Transparantie over de uiteindelijke belanghebbenden van juridische entiteiten is verplicht om de echte eigenaren te kunnen controleren. De regels zijn gebaseerd op EU-richtlijnen (vooral de vierde en vijfde anti-witwasrichtlijn) en zijn door nationale wetgeving geïmplementeerd.

Om naleving te bevorderen, moeten organisaties een AML-beleid en interne controles invoeren, een aangewezen AML-verantwoordelijke aanstellen, periodieke training verzorgen en een onafhankelijke audit laten uitvoeren. Naleving wordt gecontroleerd door nationale toezichthouders en kan leiden tot sancties zoals boetes, vervolging of verlies van vergunning bij ernstig falen. AML-regels gaan bovendien nauw samen met privacy en internationale samenwerking.