wortelhuid

Wortelhuid is de buitenste weefsellaag van een wortel, meestal één celdik. Het vormt de eerste barrière van de wortel tegen omgevingsinvloeden en speelt een centrale rol bij de opname van water en mineralen uit de bodem. De wortelhuid ontstaat uit het protoderm van het wortelmeristem en ligt direct achter het wortelkap. In veel wortels kan de epidermis wortelharen produceren, lange dunne uitgroeisels die het absorptieoppervlak aanzienlijk vergroten.

De epidermale cellen zijn doorgaans dun-wit en dragen vaak een dunne cuticula. Deze structuur beperkt waterverlies maar laat absorptie toe via de wortelharen. In sommige plantensoorten kan de wortelhuid verder differentiatie vertonen tot een exodermis, een extra beschermende laag met suberineslijkingen die de water- en ionentransportregulatie beïnvloeden. Naast absorptie biedt de wortelhuid ook bescherming tegen beschadiging en pathogenen en levert zij een interface voor interacties met bodemorganismen.

Ontwikkeling en variatie: de wortelhuid ontwikkelt zich uit het protoderm naarmate de wortel groeit en differentieert voorbij de worteltip. De robuustheid en kenmerken van de wortelhuid variëren tussen plantensoorten en kunnen worden beïnvloed door bodemsamenstelling, vochtigheid en voedingsstoffen. Door wortelharen en andere epidermale kenmerken draagt de wortelhuid bij aan efficiënte water- en voedingsstoffenopname en aan de algehele wortelgezondheid en groei.