werkwoordscongruentie
Werkwoordscongruentie, ook wel bekend als subject-verb congruentie, is het grammaticale verschijnsel waarbij het finite werkwoord in een zin overeenkomt met het onderwerp in persoon en getal. Het bepaalt hoe de persoonsvorm zich aanpast aan het onderwerp in tegenwoordige tijd en verleden tijd, en speelt een rol in zowel hoofd- als bepaalde bijzinnen. Infinitieven en participia geven meestal geen congruentie weer.
In de tegenwoordige tijd volgt de persoonsvorm vaak vaste patronen: ik loop, jij loopt, hij loopt, wij
In de verleden tijd verandert de vorm van het werkwoord afhankelijk van person en getal, vooral bij
Er zijn uitzonderingen en nuancepunten. Collectieve zelfstandige naamwoorden kunnen enkelvoudig of meervoudig zijn, afhankelijk van of
Niet-finite vormen zoals infinitieven en participia dragen geen congruentie met het onderwerp. Voorbeelden: “Het is leuk