vullingsdruk

Vullingsdruk is een term uit het Nederlands die letterlijk “vullingsdruk” betekent: de druk die optreedt binnen een ruimte op het moment van vullen, of de druk die tijdens het vullen van een systeem moet worden bereikt. De precieze betekenis varieert per vakgebied.

In proces- en werktuigbouwkunde verwijst vullingsdruk naar de druk in een vat of pijp tijdens het vullen met een vloeistof of gas, evenals de targetdruk bij het vullen. Het wordt gemonitord met drukmeters en geregeld via pompen, afsluiters en ventielen. Veiligheidsystemen zoals drukontlastingskleppen beschermen tegen overdruk, en specificaties beschrijven de maximale toelaatbare vullingsdruk en vulsnelheid.

In de tandheelkunde kan vullingsdruk slaan op de druk die wordt uitgeoefend bij het vullen van een caviteit met restauratiemateriaal (zoals amalgaam, composiet of ongepolymeriseerd materiaal) of in het proces van afdichten, die de verdichting en aanpassing beïnvloedt. Een correcte vullingsdruk draagt bij aan betere aansluiting, minder porositeit en minder kans op lekkage.

Omdat het begrip afhankelijk is van context, is het belangrijk om de definities te controleren in de relevante domeinen. In elk toegepast veld bepaalt de vullingsdruk mede de veiligheid, effectiviteit en duurzaamheid van het gevulde systeem of de restauratie.