voltijdwerk

Voltijdwerk, ook wel voltijdse arbeid genoemd, is een vorm van arbeid waarbij de werknemer het aantal uren werkt dat als standaard voor een fulltimefunctie geldt. Het staat tegenover deeltijdwerk, waarbij de werknemer minder uren maakt dan het gangbare fulltime-werk. Het exacte aantal uren kan per land, sector en cao verschillen, maar de rechten en verplichtingen zijn doorgaans gebaseerd op dat fulltime-aantal.

In veel landen ligt voltijdswerk tussen 32 en 40 uren per week. In de Europese context wordt doorgaans 40 uur per week als voltijd beschouwd. In Nederland ligt voltijd meestal tussen 36 en 40 uur per week, afhankelijk van sector en cao; sommige organisaties hanteren 32 of 38 uur als voltijd.

Belangrijke kenmerken zijn regelmatige werktijden, salaris op basis van het fulltime-werkweek en doorgaans dezelfde rechten met betrekking tot vakantiedagen, ziekteverzuim en pensioenopbouw. Arbeidstijdenwetgeving bepaalt rusttijden en maximale werkuren; overwerk wordt meestal extra beloond of gecompenseerd met vrije tijd.

Voltijdwerk biedt stabiliteit en carrièremogelijkheden, maar kan ook leiden tot minder flexibiliteit en arbeid-privébalansuitdagingen. Opleiding, loopbaantrajecten en secundaire arbeidsvoorwaarden zijn vaak afgestemd op het fulltime dienstverband.

Gerelateerd zijn deeltijwerk en flexibele vormen zoals contractwerk of oproepwerk, waarbij het aantal uren kan variëren. De keuze tussen voltijd en deeltijd wordt vaak bepaald door persoonlijke situatie, sectorpraktijken en cao-afspraken.