voedingssituatie

Voedingssituatie is een term die de huidige toestand beschrijft waarin mensen toegang hebben tot voldoende, veilig en voedzaam voedsel. Het gaat om de combinatie van voedselbeschikbaarheid, -toegang, -utilisatie en de stabiliteit daarvan op huishoud-, gemeenschaps- en nationaal niveau. In beleids- en onderzoekscontext wordt de voedingssituatie vaak gebruikt om kwetsbaarheden te identificeren en om interventies te richten.

De analyse van een voedingssituatie is gebaseerd op vier kernpilaren. Beschikbaarheid verwijst naar de beschikbaarheid van voedsel via productie, import of strategische voorraden. Toegang betreft de economische en fysieke toegang tot voedsel, inclusief inkomen, markten en sociale zekerheid. Utilisatie gaat over de voedingskwaliteit en de biologische benutting van voedsel, beïnvloed door sanitaire omstandigheden, kennis en kookpraktijken. Stabiliteit verwijst naar de veerkracht van de voedselvoorziening tegen schokken zoals extreme prijzen, natuurrampen of conflicten.

Vermenigvuldigende factoren die de voedingssituatie beïnvloeden zijn onder meer landbouwproductiviteit, markten en prijzen, inkomens en sociale bescherming, conflicten en schommelingen in vraag en aanbod. Klimaatverandering, bevolkingsgroei, urbanisatie en beleidskaders spelen eveneens een rol in de mate waarin gezinnen toegang hebben tot voedsel.

Indicatoren en data voor het meten van de voedingssituatie omvatten onder meer voedselonvoldoendeprevalentie, voedingsstatus (bijv. stunting, ondergewicht), dieetdiversiteit, en ervaren voedselonzekerheid via instrumenten als de Food Insecurity Experience Scale (FIES) en de Household Food Insecurity Access Scale (HFIAS). Monitoring gebeurt vaak met nationale enquêtes, voedselbalansoverzichten en internationale ranglijsten zoals SDG-2.