voedingsdichtheid

Voedingsdichtheid is een term uit de voedingswetenschap die de verhouding beschrijft tussen de hoeveelheid nuttige voedingsstoffen in een voedingsmiddel en de energie die het levert. Doorgaans wordt dit uitgedrukt als voedingsstoffen per 100 calorieën (of per 100 gram) en omvat vaak vitamines, mineralen, vezels, eiwitten en gezonde vetten. Een voedingsmiddel met een hoge voedingsdichtheid levert veel nuttige voedingsstoffen per calorie; groenten, fruit, volkorenproducten, peulvruchten, vis en magere zuivel vallen meestal in deze categorie. Lage voedingsdichtheid betekent dat een product relatief veel kcal bevat zonder veel vitaminen of mineralen, zoals suikerrijke snacks en frisdrank.

Voedingsdichtheid is een hulpmiddel bij dieetplanning en volksgezondheid: het helpt bij het kiezen van voedingsmiddelen die aanzienlijk bijdragen aan de dagelijkse nutrientinname zonder overmatige calorie-inname. De exacte score hangt af van welke voedingsstoffen worden meegeteld en van de referentiewaarden (dagelijkse waarden). Verschillende indexen bestaan, zoals NRF of zelf berekende scores, die voedingsstoffen per calorie optellen en relateren aan aanbevelingen.

Het begrip is niet hetzelfde als energiedichtheid, dat de hoeveelheid calorieën per gewicht of volume meet. Bioavailability, fortificatie en variatie tussen individuen kunnen de praktische uitwerking beïnvloeden. Samengevat: voedingsdichtheid meet hoe rijk een voedingsmiddel is aan belangrijke voedingsstoffen ten opzichte van de geleverde energie, en ondersteunt een voedzamer, gebalanceerd dieet.