vluchtcomputer

Vluchtcomputer is de Nederlandse term voor een flight computer, een avionics-ruimte on-board computer die vluchtgegevens verwerkt en automatische functies van het vliegtuig stuurt. Het vormt een kernonderdeel van het vluchtcontrolesysteem en berekent autopilootcommando’s, ondersteunt navigatie en voert het vluchtplan uit door commando’s naar de stuvende werkingen te leveren volgens de geldende controlewetten.

In moderne vliegtuigen zijn vluchtcomputers sterk redundant en werken ze samen met systemen zoals het Flight Management System (FMS) en zijn subcomponenten: Flight Management Computer (FMC), Air Data Computer (ADC), en Inertial Reference System / Attitude and Heading Reference System (IRS/AHRS). Belangrijke onderdelen zijn één of meer Flight Control Computers (FCC’s) die de vluchtregels implementeren, plus back-up FCC’en; een ADC die luchtsnelheid, hoogte en druksensoren levert; en attitude/oriëntatiebronnen voor de hoedanige stand. In fly-by-wire-vliegtuigen genereert de vluchtcomputer onder meer commando’s voor de vluchtcontrol surfaces, en autopilot, autothrottle en flight mode logic vertrouwen op deze computers. Zij ontvangen invoer van sensoren (pitot, statische poorten, gyros) en van het FMS om het geplande traject en het hoogteprofiel uit te voeren.

Geschiedenis en veiligheid: de term verwijst naar de evolutie van analoge en digitale vluchtcomputers naar moderne multi‑processor-architecturen sinds de jaren zestig. Hedendaagse systemen kennen meerdere kanalen en foutdetectie om controle te behouden bij een storing. Certificatie en normen spelen een cruciale rol: software wordt vaak aangestuurd volgens DO-178C en hardware volgens DO-254, met uitgebreide test- en onderhoudsprotocollen. Onderhoud omvat softwareupdates, gezondheidstoetsen en kalibratie van sensoren om betrouwbaarheid te waarborgen.