vleugelveren

Vleugelveren is een term die in de Nederlandse technische literatuur wordt gebruikt voor een soort veerelementen waarvan de geometrie doet denken aan een vleugel. Het begrip verwijst meestal naar vlakke of gedeeltelijk geplaatste veren met uitsteeksels of vleugelachtige uiteinden die zorgen voor een specifieke krachtsverdeling en inbegrip van een compacte bouwvorm. De bovenliggende eigenschap is dat deze veer een gecontroleerde deflexie combineert met een gunstige belastings- en terugvallende kracht, waardoor ruimteverlies wordt voorkomen en de veer geschikt is voor precieze bewegingen.

Constructie en materiaal: vleugelveren worden doorgaans vervaardigd uit veerstaal of andere hoogsterkte legeringen. Ze kunnen enkelvoudig of als meervoudige pakketten zijn uitgevoerd en worden vaak geproduceerd door persen, vouwen of zagen, gevolgd door warmtebehandeling voor de gewenste hardheid en vermoeiingsleven. De afwerking kan corrosiebestrijdend zijn, afhankelijk van de toepassing.

Functie en toepassingen: de belangrijkste functie is het leveren van een terugdringende kracht terwijl het benodigde contact of contactdruk behouden blijft. Vleugelveren komen voor in toepassingen waar een vlakke, beperkte ruimte vereist is en waar conventionele spiraalveren minder geschikt zijn. Voorbeelden zijn mechanismen in schakelaars, ventielbedieningen, cam- en optische instrumenten, deuren en kleppen, en andere compacte mechanicals waar nauwkeurige terugslag en heropbouw van positie belangrijk zijn.

Variants en ontwerpkeuzes: de vleugelvorm en de afmetingen bepalen de stijfheid, het doorbuigen en de vermoeidheidslevensduur. Montagewijze, richting van belasting en verbindingen met aangrenzende delen spelen een cruciale rol in prestaties en duurzaamheid.

Zie ook: vlakke veren, bladveren, veersystemen met aangepaste profiles.