vissersschepen

Vissersschepen zijn schepen die bestemd zijn voor commerciële visserij. Ze zijn ontworpen om vangst veilig en efficiënt te kunnen verwerken onder wisselende weersomstandigheden. Ze opereren zowel in ondiepe kustwateren als in de open zee en worden aangetroffen in de Noordzee, de Oostelijke Atlantische Oceaan en langs kusten wereldwijd. De schepen variëren in lengte van enkele meters tot tientallen meters. De meeste boten zijn gebouwd van staal of hout en aangedreven door dieselmotoren; grotere schepen hebben vaak complexe kraan- en winchinstallaties, koeling en opslagomstandigheden voor visvangst.

Vissersschepen onderscheiden zich naar de vangmethoden. Bottomtrawlers trekken netten langs de zeebodem; seinschepen gebruiken netten rondom scholen vissen; langlijnvissers maken gebruik van lange lijnen met veelhaakjes; potters vangen krabben en kreeften met vallen. In de traditionele Nederlandse vloot zijn kotters een bekend type, vaak uitgerust voor netvangst en met een open of gesloten dek. De vloot omvat daarmee zowel kleine als grotere schepen die gespecialiseerd zijn in verschillende vangsten.

Vissersschepen hebben meestal een open dek en zijn voorzien van winches, netdrums, kraaninstallaties en koelruimtes. Moderne schepen zijn ook uitgerust met navigatie- en communicatiesystemen zoals AIS, radar en sonar. Veiligheidsuitrusting zoals reddingsvlotten en reddingsvesten maakt deel uit van de uitrusting. Afhankelijk van de vangmethode kunnen verschillende soorten netten, boeien en markeringen aanwezig zijn.

In Europa wordt de vloot gereguleerd via vangstquota, licenties en veiligheidsnormen. Technologische vernieuwing heeft de efficiëntie vergroot en regelgeving streeft naar duurzaamheid en bescherming van visbestanden. De sector blijft een belangrijke economische factor voor kustgemeenschappen, met afhankelijkheid van marktvragen, seizoenale variatie en internationale handel.