vezelverwerking

Vezelverwerking is het geheel van technieken en processen die nodig zijn om vezels uit ruwe materialen te winnen, te behandelen en te verwerken tot bruikbare halffabricaten en eindproducten. Het gebied omvat natuurlijke vezels (katoen, vlas, hennep, wol) en synthetische of samengestelde vezels (polyester, nylon, aramide) en heeft toepassingen in textiel, papier en vezelversterkte materialen. Ook bij voedingsvezels speelt verwerking een rol, bijvoorbeeld bij de verwerking van plantaardige vezels voor voeding.

De verwerking van vezels verloopt verschillend per type vezel. Bij natuurlijke vezels komen doorgaans sorteren, reinigen en drogen, gevolgd door mechanische bewerkingen zoals karting, kammen en spinnen. Bij vlas en lijn bestaan aanvullende stappen zoals retting, schillen en breken om de vezels los te maken en geschikt te maken voor spinnen. Bij synthetische vezels draait het om polymerisatie, extrusie of spinnen (nat of droog), daarna drawing en texturizing voordat de vezels worden geweven, genaaid of als nonwoven worden verwerkt. In de verwerking van vezelversterkte kunststoffen worden vezels vaak geënt en kortgesneden en samengebracht met een hars, waarna matten, prepregs of andere vormen ontstaan en uitgehard.

Kwaliteit en duurzaamheid worden bepaald door factoren zoals vezellengte, treksterkte, vochtopname en uniformiteit. Finishing en functionele behandelingen (verven, coating, brandvertragend, waterafstotend) bepalen eindeigenschappen en esthetiek. De ontwikkelingen in vezelverwerking richten zich op efficiëntere verwerking, minder milieubelasting, recycling van afgedankte vezels en het creëren van circulaire supply chains.