vervoersdocument

Een vervoersdocument is elk document dat bij het vervoer van goederen wordt gebruikt om de transportovereenkomst te bevestigen en de goederen te identificeren. Het document geeft doorgaans aan wie de verzender is, wie de ontvanger is, waar de goederen geladen en gelost worden, en hoe de goederen zijn verpakt en beschreven.

De term omvat verschillende specifieke documenten, afhankelijk van de vervoersmodus. Voor wegen vervoer in binnen- en internationaal verkeer is de vrachtbrief of vrachtdocument veelgebruikt. Bij internationaal wegvervoer volgens het CMR-verdrag is de CMR-vrachtbrief de standaard. Bij zeevervoer kan een bill of lading (b/L) als vervoersdocument dienen, bij luchtvervoer een air waybill (AWB), en bij spoorvervoer een spoorvrachtbrief.

Belangrijke inhoud is onder meer afzender en geadresseerde, laad- en loshaven, goederenbeschrijving, aantal stuks of pakketten, brutogewicht en verpakking, eventuele bijzonderheden zoals fragiel of gevaarlijke stoffen, en datum. Ook markeringen, documenten en vereisten voor aansprakelijkheid en claims worden vaak vermeld. In sommige gevallen is het document verhandelbaar, wat betekent dat het als eigendomstitel kan fungeren.

Het vervoersdocument dient verschillende doelen: bewijs van de vervoersovereenkomst, informatie voor de logistieke planning en afhandeling, en basis voor aansprakelijkheids- en schadeclaims bij verlies, beschadiging of diefstal. Voor internationale transporten regelt de relevante conventie de rechten en plichten van partijen en de geldigheid van het document. Douane- en verzekeringsprocedures kunnen eveneens worden gekoppeld aan het vervoersdocument.

Daarnaast vindt digitalisering plaats. Elektronische vervoersdocumenten, zoals e-CMR, worden steeds gebruikelijker en verbeteren uitwisseling en traceerbaarheid, zonder fysieke papieren documenten te vereisen.