verstrengeling

Verstrengeling is een term die in het Nederlands verschillende betekenissen heeft, afhankelijk van de context. In de natuurkunde en natuurwetenschappen verwijst verstrengeling meestal naar kwantumverstrengeling: een toestand waarbij de kwantumtoestanden van twee of meer deeltjes zo samenhangen dat de toestand van elk deeltje niet onafhankelijk kan worden beschreven. Indien een meting aan het ene deeltje wordt uitgevoerd, bepalen de uitkomsten van de metingen aan de andere delen de gezamenlijke verstrengelde toestand. Deze correlaties treden op ongeacht de afstand tussen de deeltjes en zijn sterker dan wat klassieke statistische modellen kunnen verklaren. Het fenomeen vormt een fundamenteel concept in quantum informatieverwerking en maakt onder meer kwantumteleportatie, kwantumcryptografie en foutencorrectie mogelijk. De wortels van het idee gaan terug naar het EPR-gedachte-experiment uit 1935 en de werken van Schrödinger, waarna Bell met zijn ongelijkheden aantoonde dat kwantumverstrengeling experimenteel in strijd is met lokale realisme. Sindsdien zijn talloze experimenten uitgevoerd die de aanwezigheid van verstrengeling bevestigen.

Daarnaast wordt verstrengeling in het dagelijks taalgebruik ook gebruikt voor conflicterende belangen: een verstrengeling van persoonlijke en professionele belangen die de onafhankelijkheid of objectiviteit van een persoon of instelling kunnen ondermijnen. Dit vereist vaak transparantie, melding van belangen, en soms terugtreding of onafhankelijke beoordeling. In beide betekenissen draait verstrengeling om verbondenheid en afhankelijkheid tussen entiteiten die samen een gezamenlijke toestand of verantwoordelijkheid delen.