vermogensregeling

Vermogensregeling is een verzamelterm voor de regels die bepalen wie eigenaar is van welk vermogen en wie verantwoordelijk is voor welke schulden binnen een huwelijk of geregistreerd partnerschap, en hoe dit vermogen beheerd, verdeeld en afgewikkeld wordt bij ontbinding van de relatie. De regeling valt onder het vermogens- en familierecht en kan vastliggen in wettelijke regels of in huwelijkse voorwaarden die partners samen afspreken.

De belangrijkste vormen van vermogensregelingen zijn doorgaans scheiding van goederen, gemeenschap van goederen en beperkte gemeenschap van goederen. Bij scheiding van goederen behoudt elke partner zijn of haar eigen vermogen en schulden, ook tijdens het huwelijk. Bij gemeenschap van goederen komen bezittingen en schulden die während het huwelijk ontstaan meestal toe aan de gemeenschap en vormen ze gezamenlijk bezit. Beperkte gemeenschap van goederen is een tussenvorm waarbij in beginsel het during-huwelijk verworven vermogen als gemeenschap geldt, maar er uitzonderingen bestaan voor het vermogen dat iemand al had bij het huwelijk, en voor bepaalde persoonlijke eigendommen, schenking of erfenis.

Een vermogensregeling kan expliciet worden vastgelegd in huwelijkse voorwaarden. Deze notariële akte kan voor het huwelijk of gedurende het huwelijk worden opgesteld of gewijzigd en bepaalt welke goederen onder welke regime vallen en hoe beslissingen over beheer en beschikking worden genomen. Regelingen kunnen ook van toepassing zijn op geregistreerde partnerschappen, die een soortgelijke indeling van eigendom en aansprakelijkheid kennen.

Bij scheiding of overlijden wordt de vermogensregeling toegepast om te bepalen wie wat krijgt, hoe schulden worden afgewikkeld en hoe waardevolle bezittingen worden verdeeld. De exacte regels en opties kunnen per land of jurisdictie verschillen en hangen af van de specifieke afspraken en de geldende wetgeving.