vermogensbron

Vermogensbron is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om de onderliggende bron of motor van welvaart aan te geven. In economische en financiële contexten verwijst het meestal naar de factoren die de hoeveelheid kapitaal en inkomen in een individu, een bedrijf of een samenleving kunnen opleveren. Een vermogensbron kan zowel materieel als immaterieel zijn en omvat doorgaans een combinatie van het fysieke kapitaal (machines, infrastructuur), het natuurlijke kapitaal (land, grondstoffen), het menselijke kapitaal (onderwijs, vaardigheden), het financieel kapitaal (spaargeld, investeringen) en het intellectuele en sociale kapitaal zoals kennis, technologie, merken, netwerken en vertrouwen.

Voor individuen kan een vermogensbron bestaan uit inkomsten uit werk, spaargeld en beleggingen, erfenissen en mogelijke vermogensgroei door waardestijging van activa. Voor bedrijven verwijst het begrip vaak naar kernvermogens die waarde creëren, zoals een klantenbestand, merk, distributiekanalen, innovatieve technologie en intellectueel eigendom. Op macroniveau speelt een combinatie van productiviteitsgroei, investeringen in kapitaal, onderwijs en institutioneel kader een rol in de generering van welvaart.

In beleid en onderzoek wordt de vermogensbron gebruikt om te analyseren waar rijkdom vandaan komt en hoe deze wordt verdeeld. Beleidsmaatregelen die de vermogensbron versterken—zoals investeringen in onderwijs, rechtszekerheid, infrastructuur en innovatie—kunnen de economische groei en de opbouw van rijkdom op lange termijn ondersteunen. Het begrip helpt ook bij het analyseren van verschillen tussen sectoren, regio’s en ondernemingsmodellen.