verkeersrecht

Verkeersrecht is het onderdeel van het publiekrecht dat regels stelt over het gebruik van de openbare weg door voertuigen, voetgangers en andere verkeersdeelnemers, en dat handhaaft die regels. Het regelt zowel de toelating en het onderhoud van voertuigen als de inrichting van het verkeer, de verkeersregels en het verkeerstekens, als de aansprakelijkheid bij verkeersongevallen en de sancties bij overtredingen. Doel is de verkeersveiligheid te bevorderen en het verkeer voorspelbaar en efficiënt te laten verlopen.

De belangrijkste wettekstelijke basis bestaat uit de Wegenverkeerswet 1994 (Wvw 1994), die de kernregels over het verkeer, rijbewijzen, voertuigen en handhaving vastgelegd, en het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 (RVV 1990), dat concrete regels geeft over snelheid, voorrang, inhalen en de betekenis van borden en tekens. Daarnaast spelen het Algemene wet bestuursrecht (Awb) en overige regelgeving een rol bij het proces van handhaving en besluitvorming. In de praktijk is verkeersrecht een component van het bestuursrecht met aspecten van het strafrecht bij ernstige overtredingen en van het privaatrecht bij schadevergoeding.

Verzekering is een belangrijk aspect: WA-verzekering voor voertuigen is verplicht en bij ongelukken kunnen civiele vorderingen ontstaan. De handhaving ligt veelal bij de politie en toezichthouders, met procedures die voortvloeien uit Awb en strafrechtelijke regels. Europese en internationale regels dragen bij aan harmonisatie van rijbewijssystemen, voertuigveiligheid en verkeerssignalering. Institutioneel spelen onder meer de RDW (kenteken en toelating), ministeries en gemeenten een rol in beleid en uitvoering.