Home

vergankelijk

Vergankelijk is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat beschrijft dat iets niet lang duurt; tijdelijk, kortstondig of perishable. Het kan slaan op fysieke voorwerpen die vergaan, maar ook op verschijnselen, herinneringen of toestanden die met de tijd verdwijnen. In alledaagse taal kan men bijvoorbeeld zeggen: “De bloem is vergankelijk” of “Het leven is vergankelijk.” In filosofie, literatuur en theologie wordt vergankelijkheid gebruikt om de kwetsbaarheid en vergankelijkheid van het bestaan uit te drukken, vaak in contrast met wat blijvend of eeuwig wordt geacht.

Etymologie en verwantschap: het woord is afgeleid van het werkwoord vergaan (vergaan, verdorren) met de achtervoeging

Context en gebruik: vergankelijkheid krijgt vaak een melancholische toon, maar kan ook dienen als herinnering om

Zie ook: tijdelijkheid, onvergankelijk, tijdloos, blijvend. Vergankelijkheid als concept verwijst naar de tijdelijke aard van veel

-lijk,
en
de
verwante
zelfstandige
naamwoordvorm
vergankelijkheid
duidt
op
transiënte
aard
of
tijdelijkheid.
Het
vormt
een
antoniem
van
woorden
als
blijvend
of
tijdloos.
de
huidige
momenten
te
waarderen.
In
kunst
en
literatuur
duidt
het
op
de
kortstondige
aard
van
schoonheid,
jeugd
of
natuurlijke
verschijnselen.
In
meer
praktische
taal
kan
men
spreken
over
vergankelijke
materialen
of
processen
die
onderhevig
zijn
aan
verval.
situaties
en
ervaringen.