veiligheidsnaald

Een veiligheidsnaald, ook wel veiligheidsnaald genoemd in het Nederlands, is een bevestigingsmiddel bestaande uit een metalen naald met een scherpe punt die in een klep of klem wordt afgeschermd om verwondingen te voorkomen. Het wordt gebruikt om materialen zoals stof tijdelijk bij elkaar te houden of vast te maken zonder te naaien.

Ontwerp en werking: Een veiligheidsnaald bestaat meestal uit één stuk metaal dat gebogen is en aan het uiteinde een schroefveer en een klep heeft. De punt wordt na het doorsteken van het materiaal in de klep gelaten en daar vergrendeld, zodat de punt niet meer blootligt. Moderne varianten kunnen een schuifschild of een extra vergrendeling hebben voor extra veiligheid. Het doel is eenvoudig: een snel inzetbaar en herbruikbaar sluitstuk dat letsel of verwonding voorkomt.

Materialen en varianten: Traditioneel worden veiligheidsnamden van staal gemaakt, vaak verzinkt of nikkelgecoat voor corrosiebestendigheid. Ook materialen als messing, aluminium of roestvrij staal komen voor. De kop kan eenvoudig zijn of decoratief; sommige exemplaren hebben kunststof koppen of emaille afwerkingen. Voor zwaardere stoffen of hobbytoepassingen bestaan er lockbare of grotere veiligheidsnamden en speciale varianten voor crafts.

Toepassingen: Veiligheidsnamden worden veel gebruikt in naaien en handwerk om stoffen tijdelijk te verbinden, labels vast te maken, of snelle reparaties uit te voeren zonder naaien. Ze komen ook voor in mode en design als accessoire of in noodgevallen bij het tijdelijk vastzetten van kleding. In medische context werden ze historisch gebruikt bij bepaalde verzorgings- of praktische toepassingen, maar ze zijn geen medisch instrument.

Geschiedenis: De veiligheidsnaald werd in 1849 uitgevonden door Walter Hunt in de Verenigde Staten. Dankzij het eenvoudige, geïntegreerde ontwerp kreeg het snel brede toepassing en productie wereldwijd, waardoor de term veiligheidsnaald een gangbare benaming werd in vele talen, waaronder het Nederlands.