vaatafwijkingen

Vaatafwijkingen is een overkoepelende term voor afwijkingen aan of rond het oog die de visuele waarneming beïnvloeden. Ze omvatten refractieproblemen, aandoeningen van de ooglens en het netvlies, en afwijkingen in de oogstand of de visuele zenuw. Doorgaans leiden ze tot verminderd scherp zien, wazig beeld, dubbelzien of een verkleind of uitgevallen gezichtsveld.

Voorbeelden van vaatafwijkingen zijn:

- refractieafwijkingen: myopie (bijziendheid), hypermetropie (verziendheid), astigmatisme en presbyopie;

- lens- en netvliesgebonden aandoeningen: cataract (staar), retinopathie en maculadegeneratie;

- aandoeningen van de oogzenuw en het gezichtsveld: glaucoom en andere zenuwaandoeningen die het gezichtsveld kunnen aantasten;

- afwijkingen van de oogstand: strabismus (scheelzien) en amblyopie (lui oog bij kinderen).

Symptomen variëren afhankelijk van de aandoening, maar vaak gaat het om wazig of dubbel zien, moeilijk zien op afstand of dichtbij, verminderd gezichtsveld, fotofobie of pijn bij oogbewegingen. Diagnostiek gebeurt meestal door een oogarts of optometrist en omvat visusmeting, refractie, oogdrukmeting, oftalmoscopie en beeldvorming zoals OCT of fluoresceïneangiografie.

Behandeling is afhankelijk van de specifieke aandoening. Mogelijke maatregelen zijn correctieve brillen of contactlenzen, laser- of chirurgische ingrepen (bij cataract of refractiechirurgie zoals LASIK/PRK), medicatie voor glaucoom en intravitreale injecties voor netvliesaandoeningen. Tijdige diagnose en voortgezette follow-up zijn cruciaal om het verlies van zicht te voorkomen of te beperken. Preventie omvat regelmatige oogonderzoeken, controle van risicofactoren zoals diabetes en hoge bloeddruk, en beschermende maatregelen tegen UV-straling.