uitzender

Uitzender is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat twee hoofdbetekenissen kent. De meest voorkomende betekenis in technologie en telecommunicatie is een apparaat dat signalen uitzendt, oftewel een transmitter. In deze context verwijst uitzender naar de bron van radiogolven of andere signalen, die deel uitmaakt van een transmissiesysteem. De term kan synoniem zijn met zender, maar in veel vakliteratuur is zender de gangbare benaming voor het toestel.

In elektronische en communicatietoepassingen zet een uitzender elektrische energie om in een radiogolf. Uitgezonden signalen worden vervolgens via een antenne naar de ruimte of naar een medium gebracht. Typische onderdelen van een uitzender zijn onder meer een oscillator, een modulator, een versterker, een filter en een antenne. Uitzenders worden in veel toepassingen toegepast, zoals radio-, televisie-, mobiele en satellietcommunicatie.

Regelgeving: Het uitzenden is meestal onderworpen aan nationale en internationale regelgeving. Licenties, frequentietoewijzing, vermogensbeperkingen en technische normen zorgen voor orde en voorkomen van interferentie met andere systemen, onder meer via de ITU en nationale toezichthouders.

Naast de technische betekenis kan uitzender in informele taal ook verwijzen naar de organisatie of persoon die uitzendingen verzorgt, oftewel de omroep of zender. In de standaardtaal is dit gebruik echter minder gangbaar; daarvoor is afhankelijk van de context eerder 'omroep' of 'zender' gebruik.