transmissiesysteem

Een transmissiesysteem is een samenhangend geheel van onderdelen dat energie, beweging of informatie van een bron naar een bestemming transporteert. Het kan genoemde signalen of krachten overbrengen en daarbij transformationele functies vervullen, zoals het verlagen of verhogen van snelheid of koppel, het veranderen van richting, of het moduleren van een signaal. Transmissiesystemen komen voor in uiteenlopende domeinen, waaronder werktuigen, voertuigen en communicatienetwerken.

In mechanische toepassingen omvatten de belangrijkste componenten doorgaans een krachtbron (bijvoorbeeld een motor), een transmissie (zoals een versnellingsbak, riemaandrijving of kettingaandrijving), een koppeling of schakelmechanisme, en een aandrijflijn met assen, lagers en een eindoverbrenger zoals een differentieel of eindoverbrenging. Het doel is het overdragen van vermogen met variabele snelheid en koppel, het regelen van richting en het waarborgen van efficiency en betrouwbaarheid. Ontwerpen richten zich ook op belading, smering, laterale uitlijning en bescherming tegen overbelasting.

Naast mechanische transmissies bestaan er hydraulische en elektrische transmissies. Hydraulische systemen gebruiken vloeistofdruk voor vermogensoverdracht, bijvoorbeeld via een koppelomvormer of hydrostatische transmissies. Elektrische transmissies maken gebruik van motoren, generatoren en vermogenselektronica om vermogen te verplaatsen en te regelen, wat veel voorkomt in hybride en elektrische aandrijfsystemen. In telecommunicatie verwijst een transmissiesysteem naar zenders, kanalen en netwerken die signalen verzenden, met modulatie, demodulatie en foutcorrigerende methoden ter handhaving van signaalintegriteit.

Belangrijke ontwerpcriteria zijn efficiëntie, betrouwbaarheid, gewicht en afmetingen, onderhoudsbehoefte, geluid en trillingen, en veiligheidsaspecten. Voor interoperabiliteit is documentatie en naleving van standaarden essentieel.