tuberculinehuidtest

De tuberculinehuidtest (tuberculinehuidtest, THT) is een diagnostische methode om een latente tuberculose-infectie aan te tonen. De test maakt gebruik van tuberculine, een purified protein derivative (PPD) afkomstig van Mycobacterium tuberculosis. Bij de test wordt een kleine hoeveelheid tuberculine intradermmaal geïnjecteerd op de onderarm.

Na de injectie ontwikkelt zich doorgaans binnen 48 tot 72 uur een huidverdikking (induratie) op de plaats van injectie. De arts meet de diameter van de induratie in millimeters. Er worden verschillende drempels gebruikt om de uitslag als positief te beschouwen, afhankelijk van risicogroep en lokale richtlijnen. Veelal wordt gesproken over thresholds van 5, 10 of 15 mm; hoe lager de drempel, hoe groter de kans op een positieve uitslag bij blootstelling.

Een positieve uitslag geeft aan dat de persoon eerder is blootgesteld aan Mycobacterium tuberculosis of aan een verwante mycobacterie, en wijst op een tuberculeuze sensibilisatie. Het zegt echter niet of er sprake is van actieve tuberculose en kan ook voorkomen bij BCG-vaccinatie of blootstelling aan niet-tuberculeuze mycobacteriën. Om uitsluitende diagnose van actieve TB te stellen zijn aanvullende onderzoeken nodig.

Procedurele overwegingen en beperkingen zijn onder meer variaties in interpretatie per risicogroep, mogelijke false-positives door BCG-vaccinatie, en false-negatives bij immuungecompromitteerde personen of in de vroege infectiefase. In veel situaties worden tegenwoordig ook IGRA-tests (interferon-gamma-release assays) overwogen, met name bij gevaccineerde individuen. De tuberculinehuidtest blijft een eenvoudige en veelgebruikte screeningtool voor tuberculose-infectie.