Home

mycobacteriën

Mycobacteriën zijn een geslacht van staafvormige, zuurvaste bacteriën die aerobe groei vertonen en behoren tot de actinobacteriën. Ze omvatten belangrijke menselijke ziekteverwekkers, zoals de bacteriën die tuberculose en lepra veroorzaken, maar ook vele milieu- en opportunistische soorten. Een kenmerk van de groep is een cellenwand die rijk is aan mycolzuren en andere lipiden, wat zorgt voor een waxachtige buitenkant en verhoogde resistentie tegen uitdroging en sommige stoffen.

De cellen groeien langzaam en vereisen gespecialiseerde media, zoals Löwenstein-Jensen of Middlebrook. Zuurvaste kleuring (Ziehl-Neelsen of

De belangrijkste menselijke pathogenen zijn het Mycobacterium tuberculosis-complex en Mycobacterium leprae, die respectievelijk tuberculose en lepra

Behandeling vereist doorgaande gecombineerde therapie over maanden, met afhankelijk van de soort specifieke regimens. Tuberculose wordt

auramine-rhodamine)
laat
ze
onderscheiden
als
acid-fast
bacilli.
Diagnostiek
combineert
klinische
tekenen
met
microbiologische
bevestiging
via
kweek,
moleculaire
methoden
en
beeldvorming.
Soortenidentificatie
en
gevoeligheidsbepaling
zijn
cruciaal
vanwege
variërende
behandelingsregimes
en
resistentie.
veroorzaken.
Tuberculose
wordt
meestal
overgedragen
via
druppeltjes
in
de
lucht,
lepra
via
langdurig
close
contact.
Daarnaast
bestaan
niet-tuberculeuze
mycobacteriën
(NTM)
zoals
M.
kansasii,
M.
avium
complex
en
M.
abscessus,
die
long-,
huid-
en
weke-weefselinfecties
kunnen
veroorzaken,
vooral
bij
verminderd
immuunsysteem
of
bestaande
longaandoeningen.
Verdwijnend
milieucontact
maakt
NTMs
wijd
verbreid
in
water
en
bodem.
vaak
behandeld
met
een
multidrugschema
(bijv.
RIPE
in
de
beginfase),
lepra
met
een
langdurige
combinatie
van
specifieke
middelen,
en
NTMs
met
op
gevoeligheden
gebaseerde
therapie,
vaak
macroliden.
Vaccinatie
BCG,
afgeleid
van
M.
bovis,
biedt
beperkte
bescherming
tegen
TB
en
wordt
variabel
toegepast.
Mycobacteriën
zijn
daarnaast
van
belang
in
laboratoriumonderzoek
en
diagnostiek
vanwege
hun
bijzondere
celwand
en
lange
behandelcurves.