triagebeslissingen

Triagebeslissingen zijn besluiten over de toewijzing van beperkte zorgmiddelen bij acute zorgsituaties en rampen. Ze ontstaan wanneer het aanbod van noodzakelijke zorg de vraag overstijgt, bijvoorbeeld door beperkte bedcapaciteit, personeel of apparatuur. Het doel is om de best mogelijke gezondheidsuitkomsten te realiseren op een eerlijke en verantwoorde manier, rekening houdend met de context en de aanwezige middelen.

Kenmerken van triagebeslissingen zijn onder meer snelle beoordeling, systematische prioritering en transparante communicatie. Beslissingen worden genomen op basis van factoren zoals klinische urgentie, kans op overleving en de verwachte benodigde zorg. Ethiek speelt een centrale rol: utilitaristische afwegingen versus gelijkwaardigheid, autonomie en privacy. Beslissingen worden idealiter ondersteund door vastgestelde richtlijnen en overleg met betrokken professionals.

Methoden en systemen variëren per setting. In grootschalige incidenten worden vaak kleurgecodeerde classificaties gebruikt (rood, geel, groen, soms zwart) om de urgentie aan te geven, terwijl in ziekenhuisomgevingen score-gebaseerde instrumenten en prognosemodellen kunnen worden toegepast (bijv. SOFA, APACHE) om de toewijzing te onderbouwen. Protocollen kunnen regionaal of nationaal zijn en worden regelmatig herzien.

Uitdagingen en kritiek omvatten subjectiviteit, biases en tijdsdruk, evenals de impact op patiënten en familie. Transparantie, verantwoording, en governance zijn essentieel, net als training, drills en evaluatie van protocollen.