tooncorrecties

Tooncorrecties zijn bewerkingen die zich richten op de tonale verdeling van een beeld. Het doel is om de gewenste belichting, contrast en sfeer te bereiken door de luminantie van schaduwen, midtones en hooglichten aan te passen. Tooncorrecties kunnen helpen details in donkere en heldere delen te behouden en een afbeelding meer natuurlijk of juist gestileerd te laten ogen.

In de praktijk gaat het om begrip van de tonaliteit, dikwijls weergegeven via een histogram of een tooncurve. Global tooncorrecties passen de hele afbeelding tegelijk aan, terwijl lokale correcties zich op specifieke gebieden richten met maskers of selectie. Veelgebruikte concepten zijn belichting (exposure), contrast, helderheid, gamma en het instellen van witpunt en zwartpunt. Door middel van tooncorrecties kunnen midtones soepel verlopen (bijv. via een S-curve) en hooglichten of schaduwen beter zichtbaar worden gemaakt.

Veel gebruikte methoden zijn onder meer curve- en levelscorrecties, gamma-aanpassingen, belichtingscorrigeren en het gebruik van histogrammen om clipping te voorkomen. In videoproductie en foto-editing wordt vaak gewerkt met non-destructive bewerking, waarbij tooncorrecties worden toegepast via aanpassingslagen, LUTs of RAW-conversie. Ook wordt soms compensatie toegepast voor kleurzweem, om de toonwaarden realistischer te laten ogen.

Tooncorrecties vinden plaats in fotografie, videoproductie en digitale kunst, zowel voor digitaal weergegeven media als voor print. Ze vormen een basisvaardigheid voor het beheersen van beeldkwaliteit en de gewenste uitstraling, terwijl men rekening houdt met dynamisch bereik, ruis en mogelijke artefacten zoals banding of clipping.